Andrzej Kowal – Pierwszy Prezes MZPZOZ

Ur. 21 kwietnia 1938 r, zm. 12 marca 2015 roku.
Lekarz psychiatra, absolwent filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego,   działacz „Solidarności” w latach 80-tych. W latach 1991 - 2003 dyrektor Szpitala Specjalistycznego im. dra J. Babińskiego SPZOZ w Krakowie.
W 1999 r. był jednym z 10 założycieli Małopolskiego Związku Pracodawców Zakładów Opieki Zdrowotnej, którego przewodnią ideą było wzajemne wsparcie, wymiana doświadczeń i współpraca w zakresie efektywnego zarządzania publicznymi zakładami opieki zdrowotnej, poszukiwania nowych źródeł finansowania i sposobów reorganizacji ich jednostek  jak również wpływu na politykę zdrowotną na szczeblu regionalnym i ogólnopolskim.  Aktualnie MZPZOZ zrzesza 28 jednostek leczniczych.
I Zgromadzenie Ogólne MZP ZOZ wybrało Andrzeja Kowala na  Prezesa Zarządu Związku. Funkcję tę sprawował od 2000 do 2004 roku. Kiedy przestał być dyrektorem Szpitala Babińskiego, został członkiem honorowym Małopolskiego Związku Pracodawców ZOZ.
Dyrektor Andrzej Kowal był silnie związany ze szpitalem, którym zarządzał. Tam rozpoczął specjalizację z psychiatrii, był kierownikiem Działu Rehabilitacji oraz ordynatorem I Oddziału Dziennego. Obejmując w 1991 roku stanowisko dyrektora  stanął wobec wyzwań  typowych wówczas dla placówek opieki zdrowotnej.  Zastał przepełniony, niedoinwestowany Szpital, ze starą infrastrukturą i zniszczonymi budynkami. Przez okres zarządzania szpitalem stopniowo remontował zabytkowe budynki oraz wprowadzał zmiany w systemie leczenia.
Duży nacisk kładł na rozwój rehabilitacji psychiatrycznej – za jego kadencji powstały dwa nowe oddziały „Szkoła Życia” oraz Oddział Rehabilitacji Psychiatrycznej 7 B Stacjonarny i Dzienny. Na wszystkich oddziałach szpitalnych powstały pracownie terapii zajęciowej; wyremontowana została „Palmiarnia”(ze środków holenderskiego Rotary Club) – miejsce ergoterapii ogrodniczej dla pacjentów przebywających w Szpitalu. W latach 90-tych dyrektor Andrzej Kowal utworzył Centrum Terapii przez Sztukę, które ulokował w dawnej Willi Dyrektora. Wcześniej zrealizowany został gruntowny remont Teatru Szpitala (ze środków SKOZK), który stał się miejscem służącym zarówno pacjentom – organizacja zabaw, koncertów jak i pracownikom – szkolenia i warsztaty oraz promującym Szpital na zewnątrz  - odbyło się tu wiele konferencji o zasięgu krajowym i międzynarodowym.  Warto podkreślić, że za jego kadencji w Szpitalu Babińskiego powstał Wojewódzki Ośrodek Terapii Uzależnień i Współuzależnienia, a w  2002 r. utworzony został I w Polsce Oddział Leczenia Zaburzeń Osobowości i Nerwic.
Przez całe swe zawodowe życie, jako lekarz, dyrektor szpitala, członek MZP ZOZ, angażował się w inicjatywy zmierzające do poprawy systemu ochrony zdrowia
Jako lekarz wobec swoich pacjentów i szef wobec pracowników był prawdziwym humanistą – mądrym, ciepłym, szlachetnym, otwartym na drugiego człowieka i wyrozumiałym wobec jego słabości.  Jako dyrektor szpitala dbał o jego rozwój i dobre imię, cenił wartość zabytkowego zespołu szpitalno-parkowego i bronił jego integralności, nawet kosztem własnego stanowiska.
Po odejściu ze Szpitala Babińskiego do śmierci  pracował jako ordynator Dziennego Oddziału Psychoterapii Szpitala MSW w Krakowie.
Założył Stowarzyszenie „Psychiatria i Sztuka”,  którego celem jest wsparcie twórców chorujących psychicznie, promocja ich dzieł oraz organizacja corocznych konferencji naukowych poświęconych sztuce Art Brut. Jako wieloletni pasjonat i znawca tej sztuki, był odkrywcą wielu talentów malarskich wśród osób chorujących psychicznie.
Przez ostatnie lata życia zmagał się z chorobą nowotworową. Walczył z nią do ostatniej chwili - w przerwach między kolejnymi pobytami w szpitalach działał aktywnie w Stowarzyszeniu Psychiatria i Sztuka, organizował konferencje, leczył pacjentów…

Dziękujemy Ci Andrzeju
za twoje zaangażowanie w poprawę systemu ochrony zdrowia,
za otwartą i przyjazną postawę wobec pacjentów,
za wieloletnią współpracę opartą na dialogu i solidarności,
za spokój i ciepło, którymi emanowałeś.